Europarlementariërs en Web 2.0

Een onderzoek naar de domesticatie van Web 2.0 door Nederlandse Europarlementariërs in de communicatie richting de burger. In 2005 stemde het Nederlandse volk met 62% tegen de invoering van de Europese grondwet. Uit verschillende onderzoeken blijkt dat het aantal tegenstanders van een Europese eenwording de laatste jaren is gegroeid. Burgers zijn ontevreden over de invoering van de euro en zijn bang dat in de toekomst de Europese Unie meer invloed kan krijgen in de Nederlandse wetgeving. De EU heeft een steeds belangrijk wordende rol in het leven van de Nederlandse burger, maar de burger weet dit vaak niet Dit suggereert een democratisch tekort van de EU richting de burger. Er bestaat een zekere afstand burgers en Europa. In dit onderzoek wordt onderzocht welke invloed het gebruik van Web 2.0 op deze twee thema’s kan hebben. ‘New media have led to a totally different landscape because it enables more interaction between politicians and the people.’ Uitspraak van Europarlementariër Marietje Schaake. In dit onderzoeksproject is onderzocht hoe Europarlementariërs gebruik maken van het sociale internet. In dit onderzoek wordt onderzocht in welke mate er sprake is van een nieuw politiek landschap waar Marietje Schaake hierboven over spreekt. Is er inderdaad sprake van meer interactie tussen burgers en Europa op Web 2.0? De volgende hoofdvraag wordt beantwoord: Hoe is Web 2.0 gedomesticeerd door Nederlandse Europarlementariërs in de communicatie richting de burger? Inhoudsanalyses en interviews zijn de twee vormen van onderzoek die gebruikt zijn om de hoofdvraag te beantwoorden, waarbij de gefundeerde theoriebenadering centraal staat. Voor dit onderzoek zijn de volgende Web 2.0 toepassingen, waar Europarlementariërs van gebruik maken onderzocht: Hyves, Twitter, weblogs en persoonlijke websites. Hieruit is gebleken dat de helft van de Europarlementariërs actief gebruik maken van Web 2.0 toepassingen. Zij doen dit vooral om zichtbaar te zijn en om informatie te zenden. Web 2.0 wordt minder gebruikt om te communiceren, met Twitter als kleine uitzondering. In totaal zijn 12 Europarlementariërs en/ of hun voorlichters geïnterviewd. Hieruit blijkt dat Burgers en Europarlementariërs met Web 2.0 (nog) niet de dialoog met elkaar aan gaan. Web 2.0 is voor de Europarlementariërs redelijk onbekend terrein, waardoor er nog geen sprake is van domesticatie. De Europarlementariërs weten wel dat het mogelijk is om het gesprek aan te gaan alleen doen zij dit bewust of onbewust nog niet. Het initiatief om contact op te nemen ligt bij de burger. Deze zoekt voornamelijk via een Web 1.0 toepassing contact met de Europarlementariërs: e-mail. Web 2.0 blijkt een beperkte rol te kunnen spelen in het oplossen van de kloof. Zolang de politiek in Den Haag niet meer aandacht aan Europa gaat geven, de oplossingen vanuit de Europese Commissie alleen gericht zijn op de informatietoegang en tot slot als de burger niet geïnteresseerd is en geen zoekgedrag vertoont, blijft het lastig om de kloof te verkleinen.