Fragmentatie vormt de bottleneck in kwaliteitsverbetering. Er bestaat een gat tussen de potentieel haalbare en daadwerkelijke kwaliteitsverbeteringen in organisaties, doordat de wederzijdse informatiestromen tussen management en professionals onvoldoende plaatsvinden. Integratie ontbreekt. Het doel van dit onderzoek is om ten behoeve van kwaliteitsverbetering inzicht te verkrijgen in de mogelijkheden tot integratie van macro- en microsystemen door het beschrijven van de huidige relatie tussen HKZ certificering en DBC registratie en deze door middel van kwalitatief onderzoek te toetsen aan de theorie. De systeembenadering dient als uitgangspunt om de relatie tussen HKZ certificering en DBC registratie te kenschetsen. HKZ certificering vindt aansluiting op de theorie van het macrosysteem en DBC registratie op de theorie van het microsysteem. Tussen het macroen microsysteem staat informatie-uitwisseling oftewel sturing centraal. Sturing kent een cyclisch verloop volgens de Plan-Do-Check-Act-cyclus en veronderstelt wederzijdse aandacht voor processen en uitkomsten. HKZ certificering sluit op macroniveau aan op management van processen met feedforward als sturingsmechanisme. De DBC registratie vindt op microniveau de aansluiting op management van uitkomsten met feedback als sturingsmechanisme. In het conceptueel model van onderzoek zijn HKZ certificering en DBC registratie op basis van de theoretische concepten geïntegreerd om te komen tot een volledige en continue verbetercyclus van kwaliteit. Vanuit de toetsing van de bevindingen aan het conceptuele model is gebleken dat binnen Dimence sprake is van fragmentatie ten aanzien van kwaliteitsverbetering: - De rol van HKZ certificering in het microsysteem is minimaal te noemen; de professionals kennen aan HKZ certificering met name een controlefunctie toe. De eigenlijke rol van HKZ certificering, het werken aan continue kwaliteitsverbetering, wordt door de professionals onvoldoende onderkend. - Het daadwerkelijke gebruik van de uitkomsten vanuit de DBC registratie in de sturing door het macrosysteem is minimaal te noemen; de sturing door het strategisch niveau vindt vooral plaats op financiën en productie en slechts in beperkte mate op kwaliteit. Om van fragmentatie te komen tot integratie dienen de wederzijdse informatiestromen tussen beide systemen gewaarborgd te zijn. Vanuit de toetsing van de bevindingen op basis van het huidige kwaliteitsmanagement- en managementinformatiesysteem aan het conceptuele model blijken zowel in de ‘loop’ van macro- naar microniveau (vgl. HKZ certificering naar DBC registratie) als de ‘loop’ van micro- naar macroniveau (vgl. DBC registratie naar HKZ certificering) mogelijkheden te liggen voor verbetering. Ook is de aansluiting van de praktijk op de theoretische integratie van HKZ certificering en DBC registratie niet optimaal te noemen. Naast het op inhoud tot integratie komen van HKZ certificering en DBC registratie is het eveneens van belang ook in de structuur deze integratie expliciet te maken binnen de organisatie. Op dit moment vindt binnen Dimence geen expliciete integratie van HKZ certificering en DBC registratie plaats in het kwaliteitsmanagement- en managementinformatiesysteem. Het onderzoek sluit af met een aantal aanbevelingen om te komen tot integratie van HKZ certificering en DBC registratie ten einde te komen tot een volledige en continue verbetercyclus van kwaliteit. Van fragmentatie naar integratie.