Zorginstellingen in Nederland worden tegenwoordig steeds meer onderworpen aan zogeheten kwaliteitsmodellen, geïnitieerd door de overheid. Harmonisatie Kwaliteitsbeoordeling in de Zorgsector, ofwel het HKZ model, is een goed voorbeeld van een dergelijk kwaliteitsmodel. Om een kwaliteitsmodel, als het HKZ model, te implementeren en te borgen wordt veel tijd en inzicht gevraagd. Human Resource Management (HRM) kan invloed hebben op de implementatie en borging van een kwaliteitsmodel, zoals het HKZ model. Deze scriptie gaat in op de invloed van HRM op de borging van een organisatieverandering. De probleemstelling in deze scriptie is: Wat is de rol van het HRM beleid binnen de GGZ-instelling Altrecht bij de borging van het HKZ model? Het doel van deze scriptie is het onderzoeken, analyseren en beschrijven op welke wijze het HRM beleid invloed heeft op de borging van het HKZ model in de zorginstelling Altrecht. Het onderzoek is uitgevoerd aan de hand van kwalitatief onderzoek. Er is een literatuurstudie en empirisch onderzoek gedaan. Het onderzoek is gebaseerd op verschillende interviews en documentanalyses. Uit het onderzoek bij de zorginstelling Altrecht blijkt dat het ontbreken van draagvlak, tijdgebrek, onvoldoende support van het management en onvoldoende ondersteuning vanuit ICT voor de implementatie en borging van het HKZ model kritische succesfactoren zijn (geweest). De primaire doelstelling, het behalen van het HKZ certificaat, heeft ertoe geleid dat de organisatie zich met name heeft gericht op de implementatie en borging van het technisch-rationele aspect van het HKZ model. De invoering van het HKZ model werd derhalve in eerste instantie in de organisatie als doel ervaren en niet als middel om de kwaliteit van zorg te verbeteren. Altrecht heeft zich voor wat betreft het HKZ model vooral gericht op het vastleggen en onderhouden van procedures, protocollen, processen en werkwijzen. Er is geen verband gevonden dat HRM bewust is ingezet ten behoeve van de borging van het HKZ model binnen Altrecht. Er zijn HRM aspecten gevonden die onbewust wel invloed hebben gehad op de borging van het HKZ model. De belangrijkste punten in dit verband zijn het leiderschap en aansturing van de managers binnen Altrecht. De conclusie van het onderzoek is dat het HKZ model geen integraal onderdeel is geworden van de organisatie Altrecht. De doelstellingen van het HKZ model niet zijn gekoppeld aan onder meer de strategische doelstellingen van Altrecht. De medewerkers van Altrecht nemen bij de uitvoering van de werkzaamheden de onderliggende normen en waarden van het HKZ model, waarbij continue kwaliteitsverbetering voorop staat, niet (voldoende) in ogenschouw. Er kan gesteld worden dat de borging van het HKZ model binnen Altrecht niet geheel is gerealiseerd. De rol van het HRM beleid binnen Altrecht bij de borging van het HKZ model is beperkt. Evenals de strategische doelstellingen, is het personeelsbeleid van Altrecht niet gekoppeld aan de doelstellingen van het HKZ model. Het HKZ model is niet geïntegreerd in alle werkprocessen, waardoor HRM medewerkers bij de uitvoering van de werkzaamheden het HKZ model niet primair hanteren, maar eerder als mogelijke ondersteuning beschouwen. Voor de borging van het HKZ model binnen Altrecht is het van belang dat het model geïntegreerd is in de organisatie, gekoppeld is aan de organisatiedoelstellingen en door middel van de juiste aansturing van managers wordt ingevoerd.