De rol van arbeidsmarktinstituties in de arbeidsmarktproblematiek in de periferie van Europa

Sinds de kredietcrisis die een aanvang nam in 2007 is de werkloosheid in de periferie van Europa sterk opgelopen. Er is sprake van een duidelijke ‘breuk’ met de voorgaande periode. De sterk opgelopen werkloosheid staat in schril contrast met andere Europese landen waar het werkloosheidsniveau veel minder hard is gestegen. Deze thesis onderzoekt of de economische theorie met betrekking tot arbeidsmarkten en arbeidsmarktinstituties de verschillen over tijd en tussen de landen kan verklaren. Ten eerste wordt er een korte beschrijving gegeven van de werking van de arbeidsmarkt en de sleutelvariabelen in theoretische modellen. Deze sleutelvariabelen omvatten werkloosheid, lonen, vervangingsratio, baanstromen, participatiegraden, korte en langdurige werkloosheid en ontslagbescherming. Ten tweede integreren we deze sleutelvariabelen in vier verschillende modellen van de arbeidsmarkt, d.w.z. competitieve arbeidsmarkten met zoekfricties, imperfecte competitieve arbeidsmarkten gekenmerkt door prestatielonen en vakbonden, en insider-outsidermodellen. In deze context laten we zien dat deze vier modellen identieke conclusies opleveren met betrekking tot de impact van de sleutelvariabelen. Ten derde worden de theoretische bevindingen vergeleken met de arbeidsmarktsituaties in Griekenland, Ierland, Portugal en Spanje. We proberen de arbeidsmarktsituaties daar te verklaren.