Verhalen vertellen: Das Glasperlenspiel als filosofisch werk?

In deze thesis staat de vraag centraal in hoeverre literatuur als medium kan dienen voor filosofische vraagstellingen. Omdat met name de vraag naar het ‘goede leven’ in beide discoursen een prominente rol speelt, spitst zich het onderzoek toe op de vraag of de vertogen in hun opzet en werking tot een andere ‘betekenis’ leiden. Opent de literatuur een andere dimensie als het gaat om ethische vraagstukken? De basis voor dit onderzoek is de roman Das Glasperlenspiel van Hermann Hesse. Hesse pleegt in zijn opus magnum een reflectie op het verhalen vertellen an sich. Het literaire discours wordt afgezet tegen Paul Ricoeurs narratieve identiteit en het verschil dat deze maakt tussen ethiek en moraal. In de afbakening van beide discoursen zal blijken dat in de betekenishorizon van de literatuur ‘slechts’ het singuliere tot uitdrukking kan worden gebracht.