De bloemetjes en de bijtjes in online media

Anno 2016 staat de maatschappij continu bloot aan inhoud en informatie vanuit moderne media. Mensen hebben op elk moment van de dag, waar ze ook zijn, volledig toegang tot alle beschikbare informatie. Het eeuwenoude onderwerp seksualiteit blijft een onderwerp van bespreking maar met moderne media gaat dit een nieuwe fase in. Seksualiteit is een sociaalconstruct dat verschillende betekenissen heeft gehad over tijd. Ondanks dat er veel onderzoek is gedaan naar het effect van seksualiteit in de media op meisjes en jonge vrouwen is er weinig bekend over welk discours er momenteel online gepresenteerd wordt over seksualiteit aan deze groep. Het is daarom essentieel om inzicht te krijgen in wat meisjes en jonge vrouwen onder ogen krijgen in online media over seksualiteit aangezien zij hier op dagelijkse basis mee in contact komen. Binnen dit onderzoek is er gekeken naar het discours dat uitgedragen wordt door online versies van offline vrouwentijdschriften in 2015 om zo te zien waar meisjes en jonge vrouwen aan bloot staan. Uit de artikelen is gebleken dat er twee discoursen vertegenwoordigd worden in de online versies van offline vrouwentijdschriften: ‘de perfecte bloemetjes en bijtjes’ en ‘hoe de vrouw de bloemetjes buiten hoort te zetten’. Deze twee discoursen worden gepresenteerd aan de hand van vijf strategieën die als grensbewaking functioneren voor de ‘juiste’ seksualiteit. Het eerste discours wordt gevormd door drie strategieën: seksuele identiteit, relatie, seksuele voorkeuren. Het tweede discours wordt gevormd door twee strategieën: uiterlijk en normen en waarden van gedrag. Opvallend is dat artikelen inhoudelijk zeer traditioneel, conservatief en educatief zijn. Deze tekstuele inhoud heeft een positieve disciplinerende werking op meisjes en jonge vrouwen. De visuele elementen van artikelen zijn daarentegen zeer eenzijdig. Dit zorgt voor systematische uitsluiting binnen het discours in artikelen van verschillende groepen in de maatschappij als het aankomt op het tot stand brengen van de ‘juiste’ seksualiteit. Paradoxaal genoeg pleit de inhoud van artikelen dat de ‘juiste’ seksualiteit voor iedereen is terwijl de visuele inhoud dit geheel tegenspreekt. Het seksualiseringsdebat lijkt de aandacht volledig te richten op de schadelijke effecten van de inhoud die de seksualisering in media met zich meebrengen, terwijl dit zeer traditioneel is. Daarmee lijkt over het hoofd te worden gezien dat de eenzijdigheid van beeldmateriaal in de artikelen mogelijk eerder een probleem vormen, omdat de ‘juiste’ seksualiteit hierdoor maar voor een selecte groep mensen lijkt te zijn weggelegd. In het seksualiseringsdebat zou er dus meer aandacht uit moeten gaan naar de groepen die in de maatschappij uitgesloten worden van het discours over seksualiteit.