Selectieve aandacht en affectieve stimuli: de componenten van automatische en strategische aandacht in de dot-probe taak.

Selectieve aandacht voor specifieke stimuli kan ten grondslag liggen aan tal van emotionele stoornissen. De dot-probe taak wordt veelvuldig gebruikt om deze selectieve aandacht (of aandachtsbias) in kaart te brengen. In het verleden zijn bij deze taak vaak dubbelzinnige resultaten gevonden. In deze studie werd onderzocht welke stimulus- en persoonlijkheidsfactoren ten grondslag liggen aan gevonden aandachtsbiasen in eerdere onderzoeken die gebruik maakten van de dot-probe taak. Uit de resultaten komt naar voren dat proefpersonen een bias van de automatische aandacht (vertoningstijd 100ms) voor hoog-arousende affectieve stimuli hebben. Hiernaast blijken proefpersonen een gebiasde strategische aandacht (vertoningstijd 500ms) te hebben voor positieve stimuli en weg van negatieve stimuli. Tevens blijkt uit de resultaten dat proefpersonen alleen gebiasde aandachtsverplaatsing vertonen voor hoog-arousende affectieve stimuli en niet voor laag-arousende affectieve stimuli. Uit de resultaten blijkt dat er geen verschillen in aandachtsaanwending zijn tussen hoog- en laag-angstige proefpersonen, ook niet wanneer gecorrigeerd wordt voor co-morbiditeit met depressie. De aandachtsbiasen blijken niet veroorzaakt door gefaciliteerde detectie van affectieve stimuli, maar door moeite met het wegrichten van de aandacht van affectieve stimuli. De resultaten geven bewijs voor de emotionaliteitshypothese, die stelt dat mensen hun aandacht specifiek op emotionele stimuli richten en niet alleen op dreigende stimuli. Tenslotte worden de resultaten besproken aan de hand van de bio-informatieve theorie van Lang (1979)