Deze scriptie is een fenomenologisch onderzoek naar de ervaring van depressie. Hierbij maak ik gebruik van de fenomenologie van het Zelf zoals Michel Henry die heeft beschreven. Daarin staat het Zelf centraal zoals dat wordt ervaren in het Leven: affectief en passief. Depressie is de mislukte weigering om dit Zelf te ontvangen en te ondergaan. Henry’s lezing van Kierkegaard, Freud en Nietzsche volgend beschrijf ik hoe depressie een ervaring is in en van het Leven, als vertwijfeling, leegte en angst. In depressie openbaart het Zelf zich als een passio, een lijdend ondergaan dat gedragen moet worden.