Den Bosch heeft de ambitie om dé datastad van Nederland te worden. Deze nieuwe profilering is een interessante keuze voor een stad die ook wel ‘de stad van je grootmoeder’ wordt genoemd en in principe als een bourgondisch, gezellig, groot dorp wordt gezien. Aangezien kunst tegenwoordig een onmisbare rol speelt bij de identiteitsvorming van een stad, wordt er in dit onderzoek gekeken naar de verhouding van kunstenaars die werken met technologie tot Den Bosch als datastad. Dit onderzoek bevindt zich daarom op het snijvlak van twee ‘emerging fields’: kunst en technologie, en steden/place-making/kunstenaars. Enerzijds geeft dit onderzoek inzicht in de manier waarop kunstenaars zich tot technologie verhouden. Technologie valt tegenwoordig namelijk niet meer weg te denken uit de samenleving, en het gebruik van technologie is in de kunsten belangrijk op allerlei vlakken. Daarnaast rust een datastad voor het grootste deel op (digitale) technologie. Om deze twee onderwerpen van kunst en datastad aan elkaar te kunnen koppelen is er daarom eerst gekeken naar wat technologie precies betekent voor de kunstenaars, om dit vervolgens te koppelen aan hun ervaringen met en hun betekenis voor Den Bosch als datastad. Anderzijds biedt het onderzoek voor stedelijke beleidsmedewerkers, politici, cultureel ondernemers en kunstenaars inzicht in hoe de stedelijke context effect heeft op de artistieke ambities van kunstenaars en makers in Den Bosch. De onderzoeksvraag die daarom binnen dit onderzoek wordt gesteld, luidt als volgt: Hoe verhouden kunstenaars uit Den Bosch die werken met (digitale) technologie zich tot Den Bosch als datastad? Dit is onderzocht aan de hand van elf diepte-interviews met kunstenaars uit Den Bosch die werken met technologie. Na het afnemen van de interviews zijn de data geanalyseerd aan de hand van een thematische analyse waaruit blijkt dat kunstenaars technologie ervaren als een hulpmiddel. Ondanks dat (digitale) technologie een groot onderdeel uitmaakt van een datastad, hebben zij zelf nog weinig affiniteit met het idee van een datastad, omdat zij hier nog bijna niets over gehoord hebben. Zij kunnen daarom nog niet zo goed aangeven wat een datastad precies voor hen kan betekenen. Toch denken de kunstenaars dat Den Bosch potentie heeft. Hiervoor moet de gemeente echter wel wat veranderingen doorvoeren in haar beleid. Zo zou de gemeente Den Bosch meer en beter moeten communiceren en zorgen voor betrokkenheid door onder met name samen te werken met de lokale gemeenschap. Zij kunnen er namelijk voor zorgen dat Den Bosch als datastad een succes kan worden. Ook kunstenaars kunnen zorgen voor meer betrokkenheid en toegankelijkheid bij het idee van Den Bosch als datastad door middel van bijvoorbeeld visualisatie. Aan de andere kant kunnen zij ook hun kritische blik werpen en daarmee de inwoners wijzen op de gevaren van een datastad. De kunstenaars zien zichzelf dus eigenlijk als sociale actoren die kunnen helpen bij het op de kaart zetten van Den Bosch als datastad, maar voelen zichzelf tegelijkertijd verantwoordelijk om de mens scherp te houden over de negatieve gevolgen hiervan.

, , , , , ,
Y. Wijngaarden
hdl.handle.net/2105/49312
Media & Creative Industries
Erasmus School of History, Culture and Communication

P. Manders. (2019, June 15). Den Bosch dé nieuwe datastad van Nederland of toch ´de stad van je grootmoeder´?. Media & Creative Industries. Retrieved from http://hdl.handle.net/2105/49312