De relationele setting van vaderlijke betrokkenheid in opvoedtaken: Een studie naar het belang van het opleidingsniveau, de werkomstandigheden en de persoonlijke attituden van Nederlandse vaders

De mate van betrokkenheid die vaders in opvoedtaken tonen is in de afgelopen decennia sterk toegenomen. Daarnaast zijn de ongelijkheden in deze betrokkenheid ook gegroeid. Inzicht in verklaringen hiervan is nodig. Deze studie probeert inzichtelijk te maken wat voor rol persoonlijke attituden en structurele condities - in de vorm van werkomstandigheden en opleidingsniveau - spelen in relatie tot vaderlijke betrokkenheid. Met behulp van een steekproef van Nederlandse vaders uit 2002 (n = 502) is de relatie tussen werkomstandigheden, opleidingsniveau, persoonlijke attituden en vaderlijke betrokkenheid geanalyseerd. Geïnspireerd door Pleck (2010), is vaderlijke betrokkenheid in deze studie bestudeerd met drie dimensies: 1) activiteiten van positieve interacties, 2) indirecte verzorging en 3) warmte en responsiviteit. De analyse toont dat vaderlijke betrokkenheid als multidimensionaal fenomeen dient te worden beschouwd, dat progressieve genderrolattituden een belangrijke verklaring zijn voor de variatie in alle drie de vormen van vaderlijke betrokkenheid, dat opleidingsniveau geen directe relevantie heeft maar via genderrolattituden een ondersteunende rol speelt, dat werkomstandigheden geen vanzelfsprekende beperkende factor zijn en dat partnerkarakteristieken een belangrijke rol spelen.