Taking self and custom build to the masses: Wat kunnen we leren van de ervaringen in het Verenigd Koninkrijk?

In zowel het Verenigd Koninkrijk als in Nederland is er een woningtekort en een grote afhankelijkheid van een speculatieve markt. Hierdoor ontstaat een steeds grotere mismatch tussen woningaanbod en woningbehoefte en komt betaalbaarheid onder druk te staan. Beide landen bungelen onderaan de ranglijst van ontwikkelde landen wat betreft het aandeel particulier opdrachtgeverschap (PO) in de woningbouwproductie. Beide landen hebben op rijksniveau de beleidsmatige wens uitgesproken om dit aandeel te laten groeien. In de UK wordt hier sinds 2011 actief beleid op gevoerd.

Deze scriptie onderzoekt welke sturingsinstrumenten in de UK zijn gebruikt om een kentering in het opdrachtgeverschap van de woningbouwproductie tot stand te brengen en in hoeverre dit daadwerkelijk leidt tot het opschalen van particulier opdrachtgeverschap. Vervolgens wordt de situatie in de UK vergeleken met de situatie in Nederland om zodoende uitspraken te kunnen doen over de transfereerbaarheid van de resultaten naar de Nederlandse situatie. Aan de hand hiervan worden lessen getrokken voor het inzetten van sturingsmiddelen in de Nederlandse context.

De motieven om te streven naar uitbreiding van het aandeel van PO blijken te verschillen. In Nederland komen de ambities vooral voort uit een ideologisch standpunt om burgers meer invloed te geven op hun woning en de verwachting dat PO een bijdrage kan leveren aan sociale cohesie. In de UK wordt PO als middel gezien om de een kentering in de woningmarkt teweeg te brengen. Het wordt als een alternatief gezien voor de speculatieve markt, die een belangrijke bijdrage kan leveren aan de woningbouwproductie en het leveren van betaalbare woningen.