Going to extremes

Dit onderzoek is uitgevoerd naar aanleiding van het publieke debat over de hoeveelheid seks en wijze waarop seks aanwezig is op de Nederlandse televisie. Dit debat vond plaats naar aanleiding van de uitspraken van Minister Rouvoet van de ChristenUnie die aangaf bang te zijn voor het effect dat de aanwezigheid van seksuele aspecten in televisieprogramma’s op het denkbeeld van jongeren kunnen hebben. Wetenschappelijk gezien is dit onderzoek interessant omdat er wel onderzoek gedaan is naar seks in de populaire cultuur maar deze onderzoeken betreffen vooral interpretatieve onderzoeken zoals seksuele moraal of feminisme op televisie. In dit onderzoek wordt empirisch gemeten wát er daadwerkelijk aan seks te zien is op televisie. Deze thesis zet het debat dat plaatsvindt over seks in de media af tegen hetgeen daadwerkelijk te zien is op televisie. Aan de hand van de serie Sex and the City, een actuele serie die als controversieel wordt bestempeld en de serie Baywatch, een serie die vijftien jaar geleden als controversieel werd bestempeld, wordt een vergelijking gemaakt tussen hetgeen vijftien jaar geleden te zien was en hetgeen nu te zien is op het gebied van seks op televisie. Zo wordt meer inzicht verkregen in de wijze waarop seks de afgelopen jaren een rol speelde op televisie. Aan de hand van de volgende onderzoeksvraag is dit onderzoek uitgevoerd: Op welke wijze wordt door recensenten over seks in televisieseries gerapporteerd en hoe verhoudt dit zich tot de feitelijke aanwezigheid van seks in als expliciet seksueel aangemerkte televisieseries? Na het vergaren van theorie over mediaproductie, mediakritieken, seksuele normen en extremisering is een kwalitatieve en een kwantitatieve inhoudsanalyse opgesteld en uitgevoerd. Dit onderzoek heeft laten zien de aanwezigheid van seksuele uitingen in televisieseries door de loop der jaren is gegroeid. De seksuele aspecten in de serie Sex and the City zijn vooral inhoudelijk en tekstueel extremer en meer direct van aard. Daarnaast is er meer diversiteit in hetgeen aan bloot te zien is. Het bloot dat in de serie aanwezig is wordt door recensenten niet als controversieel aangemerkt. Dit heeft er waarschijnlijk mee te maken dat hetgeen te zien is in de televisieserie Sex and the City nog altijd niet volledig expliciet is aangezien er een taboe rust op geslachtsdelen. Dit taboe op geslachtsdelen zou kunnen komen omdat producenten graag veilige producten maken omdat ze een groot publiek willen bereiken. Daarnaast moeten producenten zich houden aan wet- en regelgeving die voorschrijft wat wel en niet te zien mag zijn tijdens prime time. Dit leidt tot de conclusie dat de seksuele aspecten in televisieseries in tien jaar enigszins zijn toegenomen, maar dat vooral de aard van de seksuele aspecten in televisieseries veranderd is. Daarnaast is er afname van seksuele aspecten opgetreden in de serie Sex and the City wanneer de hoeveelheid seksuele aspecten in seizoen zes tegen seizoen één wordt afgezet. Op grond van de wijze waarop door critici over de aanwezigheid van deze seksuele aspecten in Sex and the City is geschreven valt te concluderen dat er lichte sprake is van extremisering van seksuele aspecten in de als controversieel aangemerkte serie Sex and the City.