Going to Extremes with Bond, James Bond

Er is in deze thesis onderzoek gedaan naar de vraag in hoeverre James Bondfilms extremer zijn geworden op het gebied van actie en geweld en op het gebied van onderlinge relaties. Ook is gezocht naar een verklaring hiervoor vanuit een productioneel perspectief. De hoofdvraag die is gesteld is In hoeverre zijn James Bondfilms extremer geworden op het gebied van actie en geweld, en relaties en hoe is eventuele extremisering vanuit productioneel perspectief te verklaren? Er is gebruik gemaakt van de culturele diamant (Griswold, 1994, Alexander, 2003) en de productie van cultuur-benadering (Peterson, 1998). Omdat de productie van cultuur-benadering niet zozeer ingaat op media, is gekozen om de filmindustrie in beeld te brengen volgens Hesmondhalgh (2007). Om goed in beeld te krijgen welke elementen uit Bondfilms opvielen in de tijd dat ze uitkwamen, is gekozen voor het mixed method design. Eerst is desk research uitgevoerd om belangrijke kenmerken als box office cijfers en de context van het filmlandschap van Bondfilms in kaart te brengen. Vervolgens is een kwalitatieve inhoudsanalyse uitgevoerd van de recensies van twee Amerikaanse kranten (Los Angeles Times, New York Times) en twee Engelse kranten (The Times, The Guardian) in de tijd van het uitkomen van de films. Zo is duidelijk geworden welke elementen uit Bondfilms in de tijd van verschijnen opvielen bij de critici. Dit is van belang omdat critici gezien kunnen worden als belangrijke mediators. Met behulp van deze inhoudsanalyse werden vijf thema’s gedestilleerd die centraal staan in de bespreking van Bondfilms. Tot slot is aan de hand van deze inductief verkregen thema’s een codeerschema gemaakt waarmee een kwantitatieve inhoudsanalyse is uitgevoerd op de feitelijke inhoud van de films. Uit het onderzoek is gebleken dat (een bepaalde mate van) extremisering plaatsvindt bij James Bondfilms op het gebied van locaties, relaties, actie en de (context van) film als product. Bij het doorvoeren van veranderingen, of het extremer maken van films, wordt onder andere gekeken naar andere films uit de top5 box office hitlijsten. Een andere belangrijke verklaring voor het extremer worden van Bonfilms vanuit het productionele perspectief bekeken, is te vinden in het feit dat de makers van de Bondfilms willen dat de films met de tijd meegaan. Opvallend is dat vooral bij de komst van een nieuwe Bondacteur verandering duidelijk zichtbaar is. De Bondfilms worden dus niet extremer om het extremer worden, maar omdat de makers de films aanpassen aan de tijd waarin zij worden gemaakt. Dat het tijdsbeeld een bepalende factor is bij de productie van Bondfilms, sluit aan bij het feit dat de films een medium zijn. Tomlinson (1999) stelt namelijk dat het overbruggen van ruimte en tijd typerend is voor media. En niet alleen het tijdbeeld is van belang, ook de kenmerken van de filmindustrie spelen een belangrijke rol bij de beslissingen die worden genomen over de inhoud van de films (Hesmondhalgh, 20037. Alle hoeken van de linkerkant van de culturele diamant (Alexander, 2003) worden hierbij in ogenschouw genomen en de zes constraints van Peterson en Anand (2004) hebben bewezen hierbij goed bruikbaar te zijn.