Met de auto? Wat denk je wel(/)niet

De grote (woning)bouwopgave die het gevolg is van een tekort aan woningen en verwachtte bevolkingsgroei, zorgt voor verdere (binnenstedelijke) verdichting en maakt dat de stedelijke mobiliteitsopgaven toenemen in complexiteit. De belangrijke rol die mobiliteit heeft in het functioneren van de stad en samenleving in verbinding en ontmoeting maken een passend mobiliteitssysteem belangrijk, terwijl de schaarse openbare ruimte in steden (privé)autogebruik daarin niet ongelimiteerd toestaat. Voor veel Nederlandse steden is dit aanleiding om te erkennen dat bewoners en bezoekers hun mobiliteitsgedrag moeten aanpassen en dit een plek te geven in hun beleid. Dit betekent een kentering in beleid van gemeenten die historisch gezien meer een faciliterende houding hadden ten aanzien van autoverkeer, gericht op de voor de mobiliteitssector bekende functionele benadering en fysieke en technische oplossingen. Dit geldt ook voor Rotterdam, dat na de Tweede Wereldoorlog voor een groot gedeelte is ingericht op de auto, hetgeen heeft geleid tot een explosieve groei van autogebruik. Het aantal auto’s in de stad neemt er nog altijd toe.

Deze ontwikkelingen vormen de aanleiding van dit onderzoek dat zich richt op de hoofdonderzoeksvraag: Hoe kunnen psychologische beïnvloedingsprincipes bijdragen aan de vermindering van autogebruik in Rotterdam? Dit is onderzocht aan de hand van een survey (n = 1000) en focusgroepen, waarbij de drijfveren voor het gebruik van de auto inzichtelijk zijn gemaakt. Dit is gedaan onder mensen die in Rotterdam wonen, er werken of de stad regelmatig bezoeken. Hiermee vergroot het de kennis over mechanismen achter mobiliteitskeuzes en draagt het bij aan de zoektocht naar effectieve gedragsmaatregelen binnen mobiliteit. Specifiek zijn de individuele en sociale context van autogebruik en mechanismen van gedragsbepaling hierbij onderzocht.